Γιατί οι νέες καπνοβιομηχανίες ενδιαφέρονται για την Ινδονησία;

Γιατί είναι τόσο καυτή η αγορά ηλεκτρονικών τσιγάρων στην Ινδονησία;

Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις λόγοι για τους οποίους η Ινδονησία μπορεί να γίνει προγεφύρωμα για τη νέα βιομηχανία καπνού.

Το ένα είναι το δυναμικό της νέας αγοράς κατανάλωσης καπνού. Από τον Σεπτέμβριο του 2020, η Ινδονησία έχει πληθυσμό 262 εκατομμύρια, καθιστώντας την την τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. Ο πληθυσμός των καπνιστών της Ινδονησίας είναι 70,2 εκατομμύρια, αντιπροσωπεύοντας το 34% του συνολικού πληθυσμού και το «ποσοστό καπνιστών» κατέχει την πρώτη θέση στον κόσμο. Όσον αφορά τα ηλεκτρονικά τσιγάρα, τα προϊόντα ηλεκτρονικού ψεκασμού εισήλθαν στην Ινδονησία το 2010 και άρχισαν να αναπτύσσονται γρήγορα το 2014. Τα σχετικά στοιχεία δείχνουν ότι η αγοραία αξία του ηλεκτρονικού ψεκασμού στην Ινδονησία θα φτάσει τα 239 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2021 και αναμένεται να συνεχίσει να επιτυγχάνεται δυνητική ανάπτυξη κατά την περίοδο 2020-26.

Η Ινδονησία επέβαλε φόρο στα ηλεκτρονικά τσιγάρα την 1η Ιουλίου 2018 και αναγνώρισε το νομικό της καθεστώς, αρκεί να υποβάλει αίτηση για άδεια πώλησης. Μεταξύ αυτών, τα ηλεκτρονικά τσιγάρα που περιέχουν e-liquid νικοτίνης θεωρούνται ως προϊόντα «άλλοι επεξεργασμένοι καπνοί» ή «που περιέχουν εκχυλίσματα και αρώματα καπνού» και υπόκεινται σε φόρο κατανάλωσης 57%. Το e-liquid θεωρείται καταναλωτικό προϊόν. Συγκριτικά, ο μέσος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης στα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα καπνού είναι 23%. Αυτό δεν είναι άσχετο με το ισχυρό λόμπι καπνού στην Ινδονησία.

Δεύτερον, η Ινδονησία έχει χαμηλούς δασμούς και προσανατολισμένη πολιτική. Τα κινεζικά ηλεκτρονικά τσιγάρα εξάγονται στην Ινδονησία χωρίς να πληρώνουν εξαγωγικούς δασμούς. και την Περιφερειακή Συνολική Συμφωνία Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης, η οποία υπογράφηκε επίσημα στις 15 Νοεμβρίου 2020 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους (Το σημαντικό περιεχόμενο του RCEP είναι η «δέσμευση για μείωση των δασμών σε μηδέν εντός δέκα ετών». δεδομένα στον ιστότοπο του Υπουργείου Εμπορίου εκείνη την εποχή, τα τιμολόγια των επτά χωρών που μπορούν να πουλήσουν ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι 30% στο Βιετνάμ, 24% στη Νότια Κορέα, 10% στην Ινδονησία, 5% στη Μαλαισία, 5% στην Λάος, 3,4% στην Ιαπωνία και 3% στις Φιλιππίνες.

Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στην υποστήριξη της Ινδονησίας για τη βιομηχανία ηλεκτρονικών τσιγάρων. Σύμφωνα με αναφορές, η Ινδονησία έχει σχεδιάσει ένα μεγάλης κλίμακας βιομηχανικό πάρκο ηλεκτρονικών τσιγάρων και κάλεσε ορισμένες κινεζικές εταιρείες να εγκατασταθούν. Πριν από λίγο καιρό, υπήρχαν νέα ότι η Ινδονησία θα αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή των ηλεκτρονικών τσιγάρων. Οι αρμόδιοι επαγγελματίες πιστεύουν ότι αυτή η κίνηση είναι να προωθήσει νέες εταιρείες καπνού για την κατασκευή τοπικών εργοστασίων και την αγορά τοπικών ηλεκτρονικών υγρών για να επιτευχθεί μια κατάσταση που θα ωφεληθεί.

Τρίτον, η τρέχουσα βιομηχανία ηλεκτρονικών τσιγάρων της Ινδονησίας βρίσκεται σε κατάσταση αδύναμης εποπτείας. Η Ινδονησία είναι η μόνη χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία που επιτρέπει στην τηλεόραση και τα μέσα ενημέρωσης να δημοσιεύουν διαφημίσεις καπνού. Τα δεδομένα δείχνουν ότι μεταξύ όλων των χωρών που μοιράζονται περιεχόμενο ηλεκτρονικού τσιγάρου στο Instagram, η Ινδονησία κατέχει τη δεύτερη θέση σε αριθμό. Και τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν έχουν ακόμη «σβήσει» και οι πωλήσεις τους στο ηλεκτρονικό εμπόριο αντιστοιχούσαν σε ένα σημείο στο 35,3%.

Επομένως, ακόμη και αν ο φορολογικός συντελεστής κατανάλωσης δεν είναι χαμηλός, ο σύνθετος ρυθμός ανάπτυξης της ινδονησιακής αγοράς ηλεκτρονικών τσιγάρων το 2016-19 εξακολουθεί να είναι τόσο υψηλός όσο 34,5%. Σύμφωνα με στοιχεία του 2020 από το Υπουργείο Βιομηχανίας της Ινδονησίας, η Ινδονησία διαθέτει ήδη έως και 150 διανομείς ή εισαγωγείς ηλεκτρονικών τσιγάρων, 300 εργοστάσια ηλεκτρονικών υγρών, 100 εταιρείες εξοπλισμού και αξεσουάρ, 5.000 καταστήματα λιανικής και 18.677 ηλεκτρονικά υγρά προς πώληση.

Τέταρτον, καθοδηγείται από πολυεθνικές εταιρείες καπνού. Η British American Tobacco απέκτησε μερίδιο 85% στην PT Bentoel Internasional Investama Tbk, τον τέταρτο μεγαλύτερο κατασκευαστή τσιγάρων στην Ινδονησία για 494 εκατομμύρια δολάρια τον Ιούνιο του 2009, και στη συνέχεια άρχισε να αυξάνει τις επενδύσεις στην Ινδονησία (όπως το προσωπικό της Ινδονησίας στέλνεται σε άλλα γραφεία της χώρας να αποκτήσει εμπειρία και να παίξει σημαντικούς ρόλους). από το 2019, η επιχειρηματική μονάδα της British American Tobacco στην Ινδονησία έχει περίπου 6.000 υπαλλήλους και το επιχειρηματικό της πεδίο περιλαμβάνει την καλλιέργεια καπνού, την παραγωγή τσιγάρων, την εμπορία και τη διανομή και έχει γίνει η British American Tobacco Ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στις παγκόσμιες μάρκες οδήγησης του Ομίλου (Dunhill και Lucky Draw ).

Το 2005, η Philip Morris International απέκτησε το πλειοψηφικό μερίδιο της εταιρείας για 5,2 δισεκατομμύρια δολάρια και στη συνέχεια επένδυσε άλλα 330 εκατομμύρια δολάρια για να προωθήσει την ανάπτυξη της εταιρείας. Σύμφωνα με την Jakarta Post το 2006, ένα χρόνο μετά την εξαγορά της Sampoerna από τη Philip Morris International, τα καθαρά έσοδα αυξήθηκαν κατά 19%, οι πωλήσεις τσιγάρων αυξήθηκαν κατά 20%, και το μερίδιο αγοράς της στην Ινδονησία αυξήθηκε έως και 2,8%. Επιπλέον, η JTI επέκτεινε το μερίδιο αγοράς της στην Ινδονησία εξαγοράζοντας έναν Ινδονήσιο κατασκευαστή τσιγάρων kretek και τους διανομείς του για 677 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2017.

Η έλξη της Ινδονησίας προς τις πολυεθνικές εταιρείες καπνού δεν είναι άσχετη με την περίπλοκη φορολογική νομοθεσία της. Μια έκθεση που κυκλοφόρησε νωρίτερα από την Παγκόσμια Τράπεζα έδειξε ότι πάνω από το ήμισυ της καπνοβιομηχανίας της Ινδονησίας είναι εργοστάσια μικρής κλίμακας, που στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στη χειροκίνητη έλαση. Προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των εργοστασίων μικρής κλίμακας σε κάποιο βαθμό, η Ινδονησία έχει διατυπώσει πιο ευνοϊκά φορολογικά πλεονεκτήματα για τα εργοστάσια μικρής κλίμακας, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες καπνού να υπογράφουν συμβάσεις με μικρά εργοστάσια για να επωφεληθούν από φορολογική μείωση και απαλλαγή, και μικρά εργοστάσια έχουν δημιουργήσει μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας. Ένα μοντέλο win-win για τη θέση.

Η διαδοχική είσοδος διαφόρων πολυεθνικών εταιρειών καπνού έχει επίσης διαμορφώσει ένα ορισμένο κινητήριο αποτέλεσμα και ένα φαινόμενο συμπλέγματος, καθιστώντας την Ινδονησία προγεφύρωμα για περισσότερες πολυεθνικές εταιρείες καπνού να εισέλθουν στη Νοτιοανατολική Ασία και ακόμη και σε ολόκληρη την ασιατική αγορά.

Επιτέλους

Υπό τον καύσωνα, η μελλοντική ανάπτυξη της νέας καπνοβιομηχανίας της Ινδονησίας δεν είναι χωρίς ανησυχίες. Η Ινδονησία αντιμετωπίζει επίσης το πραγματικό πρόβλημα της επίδρασης του καπνού και του νέου καπνού στους ανηλίκους λόγω της βίαιης ανάπτυξης των προηγούμενων ετών. Για παράδειγμα, τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, ξένα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η κυβέρνηση της Ινδονησίας είχε σχεδιάσει να ενισχύσει την εποπτεία και να περιορίσει την αύξηση των ανήλικων καπνιστών.

Το σχέδιο περιλαμβάνει αυστηρό έλεγχο της προώθησης του ηλεκτρονικού τσιγάρου (απαγόρευση της διαφήμισης καπνού, χορηγία) και της συσκευασίας (αύξηση της περιοχής των προειδοποιήσεων για την υγεία στις συσκευασίες καπνού) και την απαγόρευση της πώλησης μεμονωμένων τσιγάρων. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ινδονησίας σχεδιάζει να συνεχίσει να αυξάνει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα τσιγάρα το επόμενο έτος. Νωρίτερα φέτος, το Υπουργείο Οικονομικών του είχε αυξήσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης καπνού κατά 12%, με αποτέλεσμα μια μέση αύξηση των τιμών των τσιγάρων κατά 35%.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα ξένων μέσων ενημέρωσης, η Ινδονησία αναμένεται να τονώσει την οικονομία της χώρας μέσω του φόρου κατανάλωσης ηλεκτρονικού τσιγάρου. Στην πρόσφατη συνεδρίαση για τον προϋπολογισμό και τις δαπάνες της Ινδονησίας για το 2023 (RAPBN), στόχος της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει 245,45 τρισεκατομμύρια Ινδονησία από τον φόρο κατανάλωσης καπνού (CHT). ρουπίες, η οποία είναι μια τεράστια αύξηση 9,5% από τον στόχο των 224,2 τρισεκατομμυρίων IDR το 2022